วันที่ 26 พฤษภาคม 2554
วันนี้มาโรงเรียน เช็กชื้อตามเวาลา คือ 7.20 น. (ไปส่งน้องที่โรงเรียนเหมือนเดิม จนกว่าพ่อจะกลับมาจากสระบุรี) และก็มานั่งห้องวิชาการเหมือนเดิม เช้านี้ก็ไม่มีอะไรทำเช่นเคย ก็เลยเดินดูรอบๆโรงเรียนเช่นเคย (รู้สึกว่าใช้คำว่าเช่นเคยมากไปหน่อย เช่นเคย ฮ่าๆ) ก็เจออาจารย์ทางฝ่ายสังคมหนึ่งท่าน ตัวเล็กน่ารัก(เพราะเราตัวใหญ่ไง อาจารย์ท่านอื่นก็ดูเล็กไปหมด ฮ่าๆ) ให้อับสแกนไวรัสในโน๊ตบุ๊กให้ และก็สแกนแฟตไดล์(ไวรัสพรึบ เจ้าตัวว่าอย่างนั้น) และก็กลับมาที่ห้องวิชาการ ก็จัดการทำงานที่ได้รับมอบหมาย (ไลท์ข้อมูล และ ปริ้นงาน) เมื่อถึงเวลาเข้าแถว ก็ไปยืนอยู่แถวๆ ม.5 เช่นเคย (ชักจะเบื่อกับชีวิตเดิมๆแล้วนะ) วันนี้สนามเปียกนิดหน่อยเนื่องจากฝนตก เด็กบางคนก็ตัวเปียกเพราะว่าเล่นบอล(อยางกะอาบน้ำแล้วบอกว่าที่บ้านฝนตก นึกว่าจะหลอกคนอย่างชั้นได้หรือไง ยาก ก็เห็นอยู่) พอจะเลิกแถวอาจารย์หมวดสังคมอีกท่านก็ขอให้ไปดูไวเรสที่ตึกด้วย วันนี้อาจารย์แนะนำครูใหม่มาด้วยแหละ(สายวิทย์)
วันนี้สอน ม.1/11 คาบแรก กับ คาบสอง เซ็กชื่อ(แน่นอนอ่านผิด แต่น้อยกว่าห้องอื่น) และให้ทำใบงาน โดยให้คนหาข้อมูลทางอินเตอร์เน็ต และก็ให้ความรู้เด็กเกี่ยวกับ คอมพิวเตอร์เบื่องต้น(ตามใบงาน เด็กตอบผิดเยอะมาก(แต่เดินดูและบอกให้แก้ด้วย เพราะอยากให้มีคะแนนเก็บเยอะๆ)) เด็ก ม.1 เป็นวัยไฮเปอร์ เลยต้องใช้บทโหดมากๆ เลย กลายเป็นครูใจร้าย(อารมส์ไม่ได้ดีเหมือนหน้าตานะครับ บอกเด็กไปยั่งงี่ ฮาแตก ฮ่าๆ) เมื่อทำใบงานเสร็จ ก็สอน ให้นักเรียนสมัคร อีเมล เพื่อจะได้ส่งงาน ผ่านอีเมล์ด้วย (งานเดิม ประวัตส่วนตัว)
ช่วงคาป สามยังว่างก็เลยจัดการทำโน๊ตบคที่ได้รับมอบหมาย(ขอความช่วยเหลือ) จนเรียร้อยดี(ไวรัส อึ่งมี่ อย่างที่บอกจริงๆ) และก็เดินทางไปหมวดสังคมเพื่อส่งโน๊ตบุคคืน และซ่อมไวเรส พอไปถึง ก็ต้องผิดหวัง เพราะไวเรสมันใช้ไม่ได้ (รับได้ที่ตึกอื่น ในหมวดรู้สึกว่าสายต้นทางจะมีปัญหา) ก็เลยบอกอาจารย์ที่หมวดไปว่า "รับได้จากหมวดอื่นครับ หมวดนี้ต้นสายอาจมีปัญหา" จึงรับทราบโดยทั่วกัน (เม็ดขนุนในห้องน่ากินมาก ทำไมไม่ชวนกินบ้าง Y_Y)
เมื่อเสร็จธุระจากหมวดสังคมแล้ว (ใช้เวลาประมาร 50 นาที) ก็ลงมาท่านข้าว (เด็กเพียบเลย กว่าจะได้ทาน) ที่รีบก็เพราะ คาบ 6-7 มีสอน ม.5/7
เมื่อถึงเวลา เด็ก ม.5/7 ก็มาเข้าห้องเรียนเซ็กชื่อ (ดีใจมาก อ่านไม่ถูก เอ๊ย ผิดเลย 555+) และให้ทำใบงาน ซึ่งมีเด็กขาด สองคน (ทั้งๆที่มาโรงเรียน หัวเสียมาก เลยเช็กโดษ พรุ้งนี้จะเครีย) ให้เปิดเน็ตหาความรู้ และทำให้เสร็จ ส่งในเวลาที่กำหนด เมื่อหมดเวลาทำใบงาน ก็สอน ดรีมเหมือนเดิม ในเนื้อหาที่เพิ่มขึ้นจากอาทิตย์ที่แล้ว และให้เซฟไฟล์งานไว้ และบอกกับนักเรียนว่า "คราวหน้าเราจะมาต่อเรื่องโครงงานกันนะจ๊ะ"
พอหมดเวลาก็ปล่อยเด็กออก อาจารย์พี่เลี้ยงของเราให้สอนแทน คาบ 8-9 ซึ่งแน่นอน ไม่ได้สอนหลอก ให้ทำใบงาน 1 ชั่วโมงและก็ปล่อยเลย (เพราะเด็กเรียกร้อง และอีกอย่างอาจารย์ก็บบอกไว้อย่างนั้นด้วย)
ตกเย็น ก็มีคนจาก บริษัตบางกอกซอฟแวร์ มาเปลี่ยนเครื่องที่มีปัญหาให้ เป็นสาวสวยสองนาง (กำลังเหมาะ แต่ไม่ใส่แว่น ไม่หมวย ไม่บึ่ม ไม่สนใจหลอกนะฮ่าๆ) เมื่อเปลี่ยนคอมแล้ว ก็ให้เราเซ็นสัญญา (รับของ ส่งของ ไม่ใช้สัญญา...) ว่าแต่เราต้องรับผิดชอบหรือนี้ "คิดอยู่ในใจ" เมื่อเรียบร้อยแล้วก็กลับบ้าน
สำหรับวันที่เจ็ด ก็ผ่านไปได้ด้วยดี วันต่อไปต้องดีกว่านี้ สู่ๆ
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น